بررسی کامل Call of Duty: Warzone 2.0 | معرفی وارزون 2

یادته وارزون ۱ چطور یهو ترکوند و شد پای ثابت بازی‌های خیلی از ما؟ حالا اکتیویژن و استودیوهاش، اینفینیتی وارد و ریون سافتور، تصمیم گرفتن وقت یه نفس تازه است. Warzone 2.0 در اصل همون ایده بتل رویال رایگان کالاف دیوتیه، ولی این بار با یه سری تغییرات بزرگ و جاه‌طلبانه که سعی داره تجربه رو از چیزی که قبلا داشتیم، فراتر ببره. این بازی مثل قبل رایگانه و مهمتر از اون، کاملا با Call of Duty: Modern Warfare II در ارتباطه. یعنی از موتور گرافیکی مشترک استفاده می‌کنن و پیشرفت توی هر دو بازی به هم کمک می‌کنه. وارزون ۲ می‌خواد یه پلتفرم بزرگ و همیشه در حال تغییر برای حالت‌های مختلف بازی باشه.

دنیای ال مزره؛ داستانی در دل درگیری‌ها؟

بازی‌های بتل رویال معمولا تمرکز اصلیشون روی بقا و مبارزه است، نه یه داستان خطی پیچیده. اما دنیایی که وارزون ۲ توش جریان داره، بی‌ارتباط با جهان Call of Duty نیست. نقشه وسیع بازی، یعنی ال مزره (Al Mazrah)، بخشی از همون منطقه خیالی در غرب آسیاست که درگیری‌های Modern Warfare II توش اتفاق میفته. این یعنی در حالی که تو و تیمت دارید برای بقا می‌جنگید، پس‌زمینه‌ای از نبردهای بزرگتر و حضور نیروهای مختلف وجود داره که به محیط و اتفاقات بازی معنی می‌ده. مد جدید DMZ هم که بعدا مفصل‌تر می‌گیم، بهت اجازه می‌ده عمیق‌تر وارد این دنیا بشی و بخشی از ماموریت‌ها و درگیری‌های جاری در ال مزره باشی. پس داستان به معنی سنتیش کمه، ولی یه چارچوب روایی برای اتفاقات وجود داره.

گیم‌پلی وارزون 2؛ تغییراتی که بازی رو عوض کردن!

اگه قبلا وارزون بازی کردی، حس می‌کنی تو خونه خودت هستی! ولی با یه سری وسایل جدید که جاشون عوض شده! مکانیک‌های اصلی بتل رویال مثل لوت کردن، زون، وای‌استیشن‌ها و لوداوت‌ها سر جاشون هستن، اما وارزون ۲ کلی ایده جدید با خودش آورده که تجربه بازی رو حسابی متفاوت می‌کنه.

در دنیای رقابتی و پرهیاهوی بازی‌های بتل رویال، کمتر پیش میاد که بازیکن‌ها برای دوستی و همکاری دور هم جمع بشن. اما Warzone 2.0 با تغییرات گسترده‌ای که داشته، تلاش کرده خلاف این جریان حرکت کنه. این نسخه جدید نه‌تنها راه‌های خلاقانه‌ای برای ارتباط و همکاری معرفی کرده، بلکه یک حالت PvPvE هیجان‌انگیز هم به بازی اضافه کرده که تجربه بازی رو از همیشه تازه‌تر کرده.

تیم‌سازی با دشمن‌ها؟ بله، ممکنه!

یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های جدید اینه که می‌تونی توی لابی‌های تیمی، اگر یکی از هم‌تیمی‌هات رو از دست دادی، یه بازیکن دشمن رو به تیمت دعوت کنی. این ویژگی یه شانس دوباره برای تیم‌های ضعیف‌تر یا بازیکن‌های تنهاست و باعث میشه بیشتر درگیر بازی بمونن. با اینکه در عمل هنوز خیلی‌ها ترجیح میدن شلیک کنن تا صحبت، ولی همین که این امکان وجود داره، حس خوبی به بازی داده. حالت Unhinged Trios حتی یه قدم جلوتر رفته و اجازه میده وسط بازی تا ۶ نفر توی یه تیم جمع بشن. هرچند در عمل بیشتر بازیکن‌ها همون سبک سنتی سه‌نفره رو ادامه میدن، ولی پتانسیل ایجاد لحظات شلوغ و دیوانه‌واری توی بازی داره.

نقشه جدید؛ Al Mazrah، بزرگ ولی یکنواخت؟

نقشه جدید Al Mazrah وسعت زیادی داره و ۱۸ نقطه دیدنی مختلف از فرودگاه گرفته تا معدن رو شامل میشه. این نقاط دیدنی معمولا طراحی خوب و جزئیات بالایی دارن و مبارزه توی اون‌ها جذابه. اما وقتی از این مکان‌ها دور میشی، با منظره‌های تکراری و بی‌روحی روبرو میشی که بیشتر شامل کویر و ساختمان‌های یک‌شکل با رنگ‌های خاکی هستن. اینجا خبری از تنوع نقشه‌ای مثل Apex Legends یا Fortnite نیست که شاید برای بعضی‌ها کمی خسته‌کننده باشه. ولی به لطف رودخانه‌ها و مسیرهای آبی جدید، راه‌های فرار بیشتری وجود داره. این بخش از طراحی نقشه واقعا کاربردی و نوآورانه‌ست، مخصوصاً وقتی می‌خوای از یه درگیری فرار کنی یا مسیر جدیدی برای رسیدن به حلقه امن پیدا کنی و می‌تونی از آب به نفع خودت استفاده کنی.

حلقه‌های چندگانه؛ نوآوری جذاب!

برخلاف Warzone کلاسیک که فقط یه حلقه (زون) داشت، حالا توی Warzone 2.0 ممکنه حلقه به سه بخش جدا تقسیم بشه و بعد دوباره به یه حلقه نهایی تبدیل بشه. این ویژگی باعث میشه بازیکن‌ها مجبور بشن حرکات غیرقابل‌پیش‌بینی‌تری انجام بدن، و گاهی در موقعیت‌های جذاب و پرهیجانی قرار بگیرن که برنامه‌ریزی قبلیت رو به هم می‌ریزه!

Gulag با همکاری یا رقابت؟

سیستم جدید Gulag هم متفاوت شده. حالا ممکنه با یه دشمن تصادفی هم‌تیم بشی و مجبور بشی با هم برای برگشت به بازی بجنگید (نبردهای ۲v۲). همچنین یه باس به اسم Jailer وجود داره که اگه با همدیگه شکستش بدید، همه بازیکن‌های زنده‌ای که توی گولاگ هستن به بازی برمی‌گردن. البته همونطور که گفتی، در عمل بیشتر بازیکن‌ها به‌جای همکاری، ترجیح میدن سریع‌تر همدیگه رو از بین ببرن تا خودشون برگردن! این بخش هم پتانسیل‌های جالبی داره اما اجرای عملیش گاهی خنده‌داره.

چت نزدیک (Proximity Chat)؛ هم خنده‌داره، هم مفید!

یکی از بهترین و خلاقانه‌ترین قابلیت‌های Warzone 2.0 چت نزدیکه؛ یعنی اگه کسی بهت نزدیک بشه، می‌تونی صدای مکالماتش رو بشنوی. این ویژگی هم به جذابیت و فان بودن بازی اضافه کرده (وقتی صدای فریاد یا نقشه‌کشی دشمناتو می‌شنوی!)، هم ابزاری تاکتیکی شده که می‌تونی ازش برای فهمیدن موقعیت یا حتی مذاکره استفاده کنی. واقعا لحظات پیش‌بینی‌نشده و بامزه‌ای رو رقم می‌زنه.

سیستم کوله‌پشتی؛ کند و ناامیدکننده؟

متأسفانه سیستم جدید لوت و کوله‌پشتی موقع عرضه اونقدرها دلچسب نبود. حالا باید آیتم‌ها رو به‌صورت دستی انتخاب و کلیک کنی، که توی موقعیت‌های حساس ممکنه به قیمت جونت تموم بشه. محدودیت فضای کوله‌پشتی باعث میشه کمتر مهمات و تجهیزات حیاتی همراه داشته باشی و مدیریت اینونتوریت سخت‌تر از قبل بشه. این موضوع روند بازی رو کمی کند کرده و برخلاف نسخه قبلی Warzone حس روانی قبل رو منتقل نمی‌کنه. البته این سیستم در طول آپدیت‌ها کمی بهبود پیدا کرده، اما هنوز هم جزو نقاط ضعف بازی برای خیلی‌هاست.

پیشرفت در گان‌اسمیت و رابط کاربری پیچیده

 سیستم جدید ارتقای اسلحه‌ها تحت عنوان Platform کار می‌کنه که به‌شکل درختی طراحی شده و باید مراحل مختلفی رو طی کنی تا سلاح‌ها و اتچمنت‌های جدید رو برای یک خانواده از اسلحه باز کنی. این سیستم در نگاه اول ممکنه کمی گیج‌کننده به نظر برسه ولی با کمی تجربه و وقت گذاشتن بهتر می‌شه قلقش دستت بیاد. در کنار این، رابط کاربری کل بازی نسبت به قبل پیچیده‌تر شده و پیدا کردن منوها یا تنظیمات مورد نظر گاهی نیاز به جستجو داره. اینجا هم هنوز جا برای بهبود وجود داره.

DMZ؛ تغییر بازی به سبک PvPvE!

بخش DMZ یکی از بهترین اضافه‌شده‌های Warzone 2.0 محسوب میشه و در واقع بخش بزرگی از هویت جدید بازیه. در این حالت، هم با بازیکن‌های واقعی درگیر میشی، هم با NPCها (دشمنان کنترل شده توسط هوش مصنوعی). می‌تونی ماموریت‌های مختلفی از سه جناح مختلف انتخاب کنی و با تیم‌ت هماهنگ بشی تا امتیاز و پاداش بگیری و مهماتت رو بیمه کنی. هدف نهاییت جمع کردن لوت و موفقیت در خروج از نقشه (Extraction) قبل از بسته شدن زون یا کشته شدن هست. DMZ حس متفاوتی به بازی داده و چون می‌تونی در هر لحظه از نقشه خارج بشی، فشار و استرس حالت بتل رویال رو نداره و برای بازیکنانی که دنبال یه چیز متفاوت از بتل رویال هستن عالیه. همچنین چون روی همون نقشه Al Mazrah انجام میشه، یه فرصت عالیه که لوکیشن‌ها رو یاد بگیری و برای بتل رویال آماده بشی. تجربه DMZ، هم برای تازه‌واردها مناسبه هم برای حرفه‌ای‌هایی که دنبال تنوع هستن و نمی‌خوان هر دست تا آخر برای برد تلاش کنن.

گرافیک؛ ال مزره زیر ذره‌بین!

وقتی پای گرافیک وسط میاد، وارزون ۲ حرف‌های زیادی برای گفتن داره. با استفاده از موتور گرافیکی مشابه Modern Warfare II، بازی از نظر بصری پیشرفت قابل توجهی نسبت به نسخه قبلی داشته. جزئیات محیطی، کیفیت بافت‌ها، نورپردازی و جلوه‌های بصری واقعا چشم‌نوازند و حس واقع‌گرایانه‌تری به محیط ال مزره می‌دن. مدل شخصیت‌ها و اسلحه‌ها هم با کیفیت بالایی طراحی شدن. البته همونطور که اشاره کردیم، با وجود اینکه نقاط دیدنی نقشه پرجزئیات هستن، فضای بین این نقاط ممکنه کمی یکنواخت به نظر برسه. از نظر عملکرد هم، بازی به سخت‌افزار مناسبی نیاز داره، اما با آپدیت‌ها بهینه‌سازی‌ها بهتر شده و تجربه کلی روان‌تر از زمان عرضه شده.

نقاط قوت و ضعف

حالا که حسابی کالبدشکافی کردیم، بیاید یه جمع‌بندی از چیزای خوب و بدش داشته باشیم:

نقاط قوت (نقاط عطف)

• اضافه شدن مد جذاب و متفاوت DMZ: یه تجربه کاملا جدید کنار بتل رویال اصلی
• مکانیک‌های خلاقانه مثل چت نزدیک و حلقه‌های چندگانه: تنوع و هیجان اضافه کردن به گیم‌پلی
• پتانسیل‌های همکاری جدید (دعوت از دشمن، Unhinged Trios): تلاش برای ایجاد تعامل بیشتر
• گرافیک و جلوه‌های بصری پیشرفته: بازی واقعا زیبا به نظر میاد
• ارتباط قوی با Modern Warfare II: حس و حال گان‌پلی آشنا و روان
• نقشه بزرگ ال مزره با نقاط دیدنی متنوع و مسیرهای آبی جدید

نقاط ضعف

• سیستم لوت و کوله‌پشتی کند و ناامیدکننده
• رابط کاربری (UI) پیچیده و نه چندان کاربرپسند
• یکنواختی محیطی در بخش‌هایی از نقشه ال مزره (دور از نقاط دیدنی)
• باگ‌ها و گلیچ‌های گاه و بیگاه
• تغییر در سرعت و حس کلی بازی نسبت به وارزون ۱ که ممکن است برای همه خوشایند نباشد.

خلاصه

Warzone 2.0 بالاخره ارزش بازی کردن رو داره؟ این بازی یه تجربه جدیده که سعی کرده با اضافه کردن ایده‌های نو مثل DMZ، چت نزدیک، و تغییراتی در گیم‌پلی اصلی، خودش رو از نسخه قبلی متمایز کنه. اگه دنبال یه بازی بتل رویال رایگان با گرافیک بالایی، و مشتاق امتحان کردن حالت DMZ و مکانیک‌های جدید هستی، قطعا وارزون ۲ می‌تونه برات جذاب باشه و ساعت‌ها سرگرمت کنه. پتانسیل لحظات هیجان‌انگیز و غیرقابل پیش‌بینی توش زیاده.

اما اگه به وارزون ۱ و سرعت و مکانیک‌های خاص اون عادت کرده بودی و تغییر رو دوست نداری، شاید لازم باشه کمی به وارزون ۲ فرصت بدی یا آماده باشی که با یه تجربه کمی متفاوت روبرو بشی. سیستم لوت و رابط کاربری می‌تونن اولش اذیت‌کننده باشن، اما بقیه نوآوری‌ها مثل چت نزدیک و DMZ واقعا ارزشمند هستند.

در نهایت، بهترین قاضی خودتی. بازی رایگانه! پس چی بهتر از اینکه خودت دانلودش کنی، با رفقا بری توی ال مزره و ببینی این نسخه جدید کالاف دیوتی بتل رویال برای تو ساخته شده یا نه. امیدوارم این گپ و گفت دوستانه بهت کمک کرده باشه تا تصمیم بهتری بگیری و با اطلاعات کامل‌تری وارد دنیای وارزون ۲ بشی. موفق باشی توی نبردهات!

برای اطلاع از آخرین اخبار و مقالات به کانال تلگرام ما بپیوندید