منوی دسته بندی

هیجان سرعت در تاریکی شب با Need for Speed Underground | نقد و بررسی نسخه اول و دوم

هیجان سرعت در تاریکی شب با Need for Speed Underground | نقد و بررسی نسخه اول و دوم

سری بازی‌های Need for Speed: Underground نقطه‌ی عطفی در تاریخ فرنچایز NFS محسوب می‌شوند. در اوایل دهه ۲۰۰۰، صنعت بازی‌های مسابقه‌ای با دو رویکرد متفاوت روبه‌رو بود؛ یک دسته بازی‌های شبیه‌ساز مسابقات حرفه‌ای مثل Gran Turismo و Forza Motorsport و دسته‌ی دیگر بازی‌های ریسینگ آرکید مانند Burnout. اما EA Games با معرفی سری Underground، سبک جدیدی را پایه‌گذاری کرد که مسابقات خیابانی و فرهنگ تیونینگ خودروها را وارد دنیای بازی‌های ویدیویی کرد.

این دو بازی به‌قدری محبوب شدند که هنوز هم طرفداران زیادی در سراسر جهان دارند. در این مقاله، این دو شاهکار دنیای مسابقه‌ای را به‌صورت جامع بررسی می‌کنیم.

تاریخچه و اهمیت سری Underground در دنیای Need for Speed

قبل از Underground، سری Need for Speed بیشتر روی مسابقات جاده‌ای و تعقیب و گریز با پلیس تمرکز داشت. نسخه‌هایی مانند Need for Speed: Hot Pursuit پلیس را در کنار مسابقات قرار می‌دادند. اما با ورود Underground 1 در سال ۲۰۰۳، همه‌چیز تغییر کرد.

EA با الهام از فیلم‌های Fast & Furious و فرهنگ مسابقات خیابانی، یک بازی کاملاً جدید خلق کرد که تمرکز آن بر تیونینگ ماشین، مسابقات خیابانی و استایل رانندگی خیابانی بود. این تصمیم، صنعت بازی‌های مسابقه‌ای را دگرگون کرد و باعث شد تیونینگ و سفارشی‌سازی ماشین‌ها به یک ویژگی استاندارد در بازی‌های ریسینگ تبدیل شود.

داستان و گیم‌پلی

داستان و گیم پلی Need for Speed Underground

داستان Need for Speed: Underground 1

نسخه‌ی اول یک داستان کلیشه‌ای اما جذاب داشت: بازیکن به‌عنوان یک راننده ناشناس وارد مسابقات خیابانی می‌شود و باید مسیر خود را به صدر جدول باز کند. در این مسیر، او با رانندگان حرفه‌ای مسابقه می‌دهد و در نهایت باید قهرمان نهایی، Eddie، را شکست دهد.

یکی از نقاط قوت این نسخه، حس رقابت و پیشرفت تدریجی بازیکن بود. هرچه بیشتر برنده می‌شدید، ماشین‌های جدید و ارتقاهای بیشتری برای تیونینگ در اختیار داشتید.

داستان Need for Speed: Underground 2

داستان Underground 2 ادامه‌ی نسخه‌ی اول بود. پس از شکست دادن Eddie، قهرمان داستان مورد حمله‌ی یک راننده‌ی ناشناس قرار می‌گیرد و ماشینش نابود می‌شود. پس از مدتی، او به شهر جدیدی به نام Bayview نقل مکان می‌کند تا دوباره از صفر شروع کند.

یکی از تغییرات بزرگ این نسخه نقشه‌ی باز (Open World) بود. برخلاف نسخه اول که تمام مسابقات در منو انتخاب می‌شدند، در Underground 2 شما می‌توانستید در خیابان‌های Bayview آزادانه رانندگی کنید و مسابقات جدید را کشف کنید.

بررسی پلتفرم‌های منتشر شده

هر دو نسخه‌ی Underground 1 و 2 برای PC، PlayStation 2، Xbox و GameCube منتشر شدند. علاوه بر این، نسخه‌هایی مخصوص Game Boy Advance و Nintendo DS نیز ساخته شدند، اما آن‌ها کیفیتی در حد نسخه‌های کنسولی نداشتند.

گرافیک و جلوه‌های بصری

گرافیک و جلوه‌های بصری آندرگراوند 1 و 2

 

تفاوت‌های گرافیکی میان نسخه 1 و 2

نسخه‌ی دوم پیشرفت گرافیکی چشم‌گیری داشت. جزئیات ماشین‌ها، افکت‌های نورپردازی، بازتاب‌ها و سایه‌ها در نسخه‌ی دوم به‌شدت بهبود یافت. همچنین، سیستم تغییر شرایط آب و هوایی نیز به بازی اضافه شد که بر گیم‌پلی تأثیر می‌گذاشت.

موسیقی و صداگذاری

یکی از نقاط قوت این سری، موسیقی متن فوق‌العاده آن بود. آهنگ‌هایی از گروه‌های مشهور مثل Lil Jon، Nate Dogg و Queens of the Stone Age در Underground 2 باعث شد هیجان مسابقات دوچندان شود.

خودروهای موجود در بازی

خودروهای نسخه اول

در نسخه‌ی اول، ماشین‌هایی مثل Toyota Supra، Nissan Skyline و Honda Civic حضور داشتند که همه از معروف‌ترین خودروهای مسابقات خیابانی بودند.

خودروهای نسخه دوم

در نسخه‌ی دوم، تعداد خودروها افزایش یافت و برندهایی مثل Cadillac، Hummer و Infiniti نیز به بازی اضافه شدند.

قابلیت تیونینگ و سفارشی‌سازی

بزرگ‌ترین ویژگی این دو بازی، امکان تیونینگ و سفارشی‌سازی گسترده خودروها بود. بازیکنان می‌توانستند بخش‌های مختلف خودرو، از موتور و توربو گرفته تا بدنه و نیتروژن را ارتقا دهند.

تفاوت‌های کلیدی میان آندرگراوند 1 و 2

Need for Speed: Underground 2 نسبت به نسخه‌ی اول پیشرفت‌های زیادی داشت که آن را به یکی از برترین بازی‌های مسابقه‌ای تاریخ تبدیل کرد. در ادامه، مهم‌ترین تفاوت‌های این دو نسخه را بررسی می‌کنیم:

ویژگی Underground 1 Underground 2
نوع مسیرها مسابقات در مسیرهای مشخص و خطی برگزار می‌شدند. جهان‌باز (Open World)؛ امکان رانندگی آزاد در شهر Bayview
نقشه‌ی بازی انتخاب مسابقات از طریق منو بازیکن باید در محیط بازی مسابقات را پیدا کند.
تنوع مسابقات مسابقات درگ، اسپیرینت و مدارات حلقه‌ای اضافه شدن مسابقات Outrun و URL (Underground Racing League).
شرایط آب‌وهوایی همیشه شب و خشک تغییرات آب‌وهوایی (باران، مه و جاده‌های لغزنده)
تیونینگ و شخصی‌سازی محدود به اسپویلر، رینگ، کیت بدنه و رنگ‌آمیزی سیستم تیونینگ بسیار پیشرفته‌تر با امکان تغییر تنظیمات داخلی خودرو
ماشین‌های جدید خودروهای خیابانی محدود اضافه شدن SUV و خودروهای جدید از برندهای مختلف

این تغییرات باعث شد که Underground 2 تجربه‌ای عمیق‌تر و پویاتر را ارائه دهد.

مقایسه با دیگر بازی‌های ریسینگ آن دوره

مقایسه با دیگر بازی‌های ریسینگ آن دوره

در زمان عرضه‌ی این دو بازی، عناوین مسابقه‌ای متعددی در بازار وجود داشتند که هرکدام نقاط قوت خاص خود را داشتند. در اینجا، Underground را با دو بازی بزرگ آن دوران مقایسه می‌کنیم:

Need for Speed: Underground vs Midnight Club 3: DUB Edition

Midnight Club 3 یکی از رقیبان جدی Underground 2 بود. این بازی نیز جهان‌باز بود و سیستم تیونینگ گسترده‌ای داشت. اما در حالی که Midnight Club روی سرعت بالا و آشوب شهری تمرکز داشت، Underground 2 تجربه‌ای متعادل‌تر و حرفه‌ای‌تر ارائه می‌کرد.

Need for Speed: Underground vs Burnout 3: Takedown

در حالی که Burnout 3 یک بازی فوق‌العاده هیجان‌انگیز با تصادفات سینمایی بود، تمرکز آن روی مسابقات خیابانی نبود. Underground با ارائه تیونینگ، دنیای باز و رقابت‌های تکنیکی‌تر، توانست جایگاه ویژه‌ای پیدا کند.

دلایل محبوبیت بی‌نظیر این سری

چرا Need for Speed: Underground تا این حد محبوب شد؟

  • تمرکز بر فرهنگ مسابقات خیابانی: این بازی دقیقاً همان چیزی را ارائه داد که طرفداران ماشین‌های اسپرت و تیونینگ به دنبالش بودند.
  • امکان شخصی‌سازی کامل خودروها: یکی از معدود بازی‌هایی بود که بازیکنان می‌توانستند خودروهایشان را کاملاً سفارشی کنند.
  • موسیقی متن بی‌نظیر: آهنگ‌های Underground هنوز هم در ذهن بسیاری از گیمرها باقی مانده‌اند.
  • مسابقات هیجان‌انگیز و چالش‌برانگیز: برخلاف برخی بازی‌های دیگر که صرفاً روی سرعت تمرکز داشتند، این سری به مهارت رانندگی و تیونینگ خودرو اهمیت می‌داد.
  • حس پیشرفت تدریجی: از یک راننده‌ی ناشناخته به سلطان خیابان‌ها تبدیل شدن، یکی از عوامل اعتیادآور بازی بود.

ضعف‌ها و نقدهای وارد شده

هیچ بازی‌ای بی‌نقص نیست و سری Underground نیز با وجود محبوبیت فوق‌العاده‌اش، نقاط ضعفی داشت.

نقاط ضعف Need for Speed: Underground 1

  • نبود مسیرهای متنوع؛ همه‌ی مسابقات در شهر‌های شبانه برگزار می‌شدند.
  • نبود پلیس در بازی؛ برخلاف سایر نسخه‌های NFS، پلیس هیچ نقشی در مسابقات نداشت.

نقاط ضعف Need for Speed: Underground 2

  • سیستم جست‌وجوی مسابقات در شهر بعضی اوقات کسل‌کننده بود.
  • نبود مسابقات درگ به‌شکل عمیق نسخه‌ی اول.
  • برخی از بازیکنان به تغییرات آب‌وهوایی و نحوه‌ی کنترل ماشین‌ها اعتراض داشتند.

با این حال، این مشکلات تأثیر زیادی بر محبوبیت بازی نداشتند و هر دو نسخه در زمان خود شاهکار بودند.

نقد و بررسی‌های معتبر از منابع بین‌المللی

Need for Speed: Underground 1 و Underground 2 توسط بسیاری از وب‌سایت‌های معتبر بررسی شدند و امتیازات بالایی دریافت کردند.

رسانه امتیاز Underground 1 امتیاز Underground 2
IGN 9/10 9.5/10
GameSpot 8.7/10 9/10
Metacritic 85/100 86/100
Eurogamer 8/10 9/10

IGN در بررسی خود Underground 2 را “بهترین بازی مسابقه‌ای آرکید در سال ۲۰۰۴” نامید.

کدام نسخه محبوب‌تر است؟

با توجه به نقدهای بین‌المللی و نظرات کاربران، به نظر می‌رسد Need for Speed: Underground 2 محبوب‌تر از نسخه‌ی اول بود. دلایل این محبوبیت:

  • دنیای باز و آزادی عمل بیشتر
  • تیونینگ پیشرفته‌تر
  • موسیقی متن قوی‌تر
  • تنوع بالاتر در ماشین‌ها و مسابقات

با این حال، نسخه‌ی اول همچنان نوستالژی خاصی برای بسیاری از گیمرها دارد.

خلاصه

Need for Speed: Underground 1 و 2 جزو برترین بازی‌های مسابقه‌ای تاریخ هستند که هنوز هم طرفداران زیادی دارند. ترکیب تیونینگ پیشرفته، موسیقی بی‌نظیر، مسابقات هیجان‌انگیز و گیم‌پلی اعتیادآور باعث شد این سری جاودانه شود.

اگر EA نسخه‌ی Underground 3 را بسازد، می‌تواند دوباره صنعت ریسینگ را متحول کند!

پرسش‌های متداول

آیا نسخه‌ی Underground 3 منتشر خواهد شد؟
متأسفانه، تاکنون EA نسخه‌ی سوم را معرفی نکرده است، اما درخواست‌های زیادی از سوی طرفداران وجود دارد.
آیا Underground 2 روی کنسول‌های جدید اجرا می‌شود؟
به‌طور رسمی خیر، اما می‌توان از شبیه‌سازهای PCSX2 (برای PS2) یا Dolphin (برای GameCube) روی PC استفاده کرد.
کدام نسخه بهتر است؟
بستگی به سلیقه‌ی شما دارد. اگر دنبال مسابقات خطی و هیجان سریع‌تر هستید، نسخه‌ی اول بهتر است. اما اگر دنیای باز، آزادی عمل و تنوع بیشتر می‌خواهید، نسخه‌ی دوم گزینه‌ی بهتری است.
آیا نسخه‌ی Underground از لحاظ گرافیکی قابل رقابت با بازی‌های جدید است؟
طبیعتاً خیر، اما با مدهای گرافیکی می‌توان کیفیت بازی را بهبود داد.
چطور می‌توانیم این بازی را روی سیستم‌های جدید اجرا کنیم؟
با استفاده از Emulator برای نسخه‌های کنسولی و پچ‌های گرافیکی برای نسخه‌ی PC.

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *